Het scheiden van vervlochten aura's - Sonia Bos
Het spirituele wezen van de mens hoort eruit te zien als een gesloten lichtei. Dit ‘lichtei’ verleent de mens zijn kracht en zorgt ervoor dat hij zelfstandig kan bestaan. Wanneer iemand volledig en goed geïncarneerd is, zal zijn spiritueel wezen dan ook eivormig zijn. Helaas is dit niet altijd het geval. Ik heb u reeds eerder verteld dat een mens schillen van zijn wezen kan loslaten en dat u dit door middel van lichtwezenheling weer in orde kunt maken. Ik zal dat hieronder verduidelijken.
De geestelijk niet weerbare mens
Sommige mensen zijn (ernstig) geestelijk verzwakt. Zij willen dan meestal niet leven of hebben een verzet tegen het leven in de dualiteit (materie) met zijn wetten van oorzaak en gevolg en vooral tegen de verantwoordelijkheid en de lijdensweg die daaruit kan voortvloeien. Zij weigeren dan bijvoorbeeld het leven, hun menszijn of het leven in de dualiteit. Kortom, zij wensen niet te bestaan! Doordat ze niet willen bestaan, hebben ze levenslang de opbouw van hun lichtei gesaboteerd en als gevolg daarvan raakte hun aura gedesintegreerd. Daardoor hecht diens aura zich maar al te graag aan die van een ander die wel sterk is. En hecht zich dan zo sterk dat hij als het ware de ander binnendringt, waardoor hun aura’s vervloeien.
Symbiotische, vervlochten aura’s
Het vervlechten van aura’s vindt nogal eens plaats tussen moeder en kind. Geestelijk omarmt de moeder het kind en door een te sterke hechting draagt de moeder de aura van haar kind of wordt de gedesintegreerde aura van het zwakke kind in de aura van de moeder opgenomen. Moeder en kind krijgen dan een symbiotische relatie: het kind kan niet zonder de moeder bestaan. Dat dit zal geschieden wordt soms vóór de geboorte bepaald. Het kind durft dan niet te incarneren, tenzij zijn moeder de tandem wil berijden en hij achterop onder moeders hoede mag meefietsen!
Dit heeft natuurlijk alleen zin als de moeder adequate geestelijke en spirituele hulp zoekt om het kind te ondersteunen en te helpen genezen. En gelukkig kan dit nu ook, want door het hanteren van de scheppingskracht kunnen nu diepe oertrauma’s genezen worden. Het kind krijgt zo de kans om – beschermd door zijn moeder – zijn heling aan te gaan. Het is natuurlijk wel wezenlijk dat na het genezingsproces de vervlochten aura’s weer van elkaar gescheiden worden, zodat het kind dan als een zelfstandig lichtei het leven kan aangaan.
Overheersing en afhankelijk zijn
Het vervlechten van aura’s kan ook ontstaan als de ene partner overheersend is en de andere zijn verantwoordelijkheden maar al te graag bij de ander laat. De ene mens leeft dan dankzij de draagkracht van de ander. U begrijpt dat dit tegen alle wetten van bewustwording indruist, waarin de mens juist geroepen wordt zijn verantwoordelijkheden voor zijn leven op zich te nemen. Het is dan ook essentieel voor hun kosmische weg dat hun aura’s worden gescheiden. Door een lange en hechte relatie kunnen aura’s ook vergroeien. Zeker in huwelijken oude stijl, waarin afhankelijkheid normaal is en men nog niet met bewustwording bezig is.
Het scheiden van aura’s
Het scheiden van aura’s zal pas succesvol zijn als de mens eerst wordt rijpgemaakt om zelfstandig te leven. Dus nadat een proces van begeleiding/heling is aangegaan, kunt u als volgt de aura’s scheiden:
1. Visualiseer een eivormige luchtbel. Onder in deze luchtbel zit een grote Vlammende Gouden Zon. Dit is de bezieling van de drager. Boven in de luchtbel zit een kleine gouden zon, de bezieling van hem die afhankelijk is.
2. Plaats uw handen onder de kleine gouden zon en zet hem voorzichtig in een eigen luchtbel.
3. Creëer een levensplan waarin hij zelfstandig kan leven en creëer het levenslot dat daarbij hoort.
4. Creëer beider levensweg naar vervulling.
Nadat de aura’s gescheiden zijn, volgt een verwerking voor zowel de drager als de gast. Het kan leeg en eenzaam voelen. Soms voelt het alsof je de ander in de steek hebt gelaten. En natuurlijk kan er ook een gevoel van grote opluchting en bevrijding zijn!
Tekst: Sonia